Gemakkelijker tegels leggen met optimaal gemengde tegellijm

Bij het leggen van tegels is het gebruik van optimaal gemengde tegellijm cruciaal voor een professioneel en duurzaam resultaat. Vanwege het grote aantal verschillende lijmmortels moet altijd rekening worden gehouden met de informatie die de fabrikant van het materiaal op de verpakking of in het productinformatieblad geeft. Hieronder staan enkele belangrijke aspecten om rekening mee te houden:

Tegellijm kiezen:
Industrieel geproduceerde tegellijmen worden meestal aangeboden als zogenaamde fabrieksdroge mengsels, afgevuld in zakken. Kies de tegellijm die geschikt is voor het project. Houd rekening met factoren zoals gebruik binnenshuis of buitenshuis, soort keramiek, tegelformaat, ondergrond en beoogd gebruik. De basismaterialen van tegellijmen of flexibele lijmen zijn cement en fijn zand. In de meeste gevallen worden chemische kunststoffen aan deze droge mortels toegevoegd om zeer specifieke eigenschappen te verkrijgen. Andere lijmen kunnen ook op basis van dispersie of hars zijn. Een speciale versie van cementtegelmortel is de flexibele lijm. In tegenstelling tot de pure cementlijm bevat deze diverse kunststofadditieven, die ervoor zorgen dat de lijm een veel grotere kleefkracht heeft en flexibeler is. Op gladde ondergronden, zoals oude tegels, hechten ze bijvoorbeeld beter met flexmortel dan met een gewone cementlijm.r.

Legmateriaal kan ook veranderen:
Wat de afgelopen decennia ongekend is veranderd, is het te leggen tegel- en plaatmateriaal! En met deze toenemende variëteit, de triomf van het dichtgebakken porcellanato en de steeds groter wordende formaten, zijn ook de eisen aan de prestaties van de legmortel gegroeid. Plastische modificatie was vooral nodig vanwege de relatief slechte hechting van puur cementgebonden lijmmortels op porcellanato. Dit was ook de reden waarom zogenaamde "flexibele mortels" een vaste plaats veroverden op de markt.

Aanbrengen:
Breng de tegellijm gelijkmatig aan op de ondergrond met een getande spaan. Volg de instructies van de fabrikant van het materiaal voor het kiezen van de te gebruiken troffeltanden. De ondergrond en het formaat van de tegel (keramiek, steengoed of natuursteen) bepalen de legmethode, of de dunbed-, middelbed- of dikbedmethode moet worden gebruikt. Het is belangrijk dat de tegellijm over het hele oppervlak wordt aangebracht, anders ontstaan er holle plekken onder de tegels. Dit kan leiden tot hol geluid, vocht kan zich eronder verzamelen wat een ongunstig effect heeft of het keramiek kan breken door mechanische spanning..

Leggen:
Bij het leggen van de tegels speelt de legmethode een doorslaggevende rol. Kant-en-klare tegellijm wordt aangebracht met een getande spaan. Er zijn tanden in verschillende maten om het materiaal op de juiste manier aan te brengen. Als de ondergrond absoluut vlak en vormvast is, wordt de lijm aangebracht met de zogenaamde dunbedmethode. Dit heeft als voordeel dat er minder lijm nodig is en dat de tegels vrij snel kunnen worden gelegd. De floating/buttering methode wordt ook vaak gebruikt voor het installeren van tegels, waarbij zowel de ondergrond als de achterkant van de tegel met lijm worden bedekt. Op deze manier kan de tegel stevig in het lijmbed worden gedrukt en wordt er een volledige oppervlakteverlijming gecreëerd.
Voor grootformaat tegels, natuursteentegels, buiten of op oneffen ondergronden wordt de zogenaamde dikbedmethode gebruikt. Deze dikbedmortels hebben een hoge sterkte en maken een vlakke uitlijning van ongelijke tegels mogelijk.

Droogtijd:
Afhankelijk van het type lijm kan de droogtijd variëren van enkele minuten tot enkele uren. Zorg ervoor dat je de informatie van de fabrikant en de productinformatie in acht neemt. Laat de tegellijm voldoende drogen voordat je begint met voegen.